21.8.08

instante

Instante que penetra a certeza de que tí non estás
ou revolta de palabras sen música que me léva consigo
Agora que non conto contigo para enché-lo tempo que me ten
ando soio o espácio sen camiño dese vacío inmenso que deixaste conmigo
Escoitas o marmurio da auga e voltas mansiñamente á praia
Mar amplo, gris silenzo, quilómetros de area te desean, te obligan
A soidade tan nosa se desgrá.

A música chegaba desde algún lugar no que non estivera todavía. Sentiu un escano menos que gañar para subir ao bar onde tamén por el se tomarían un día un par de vasos cando formara parte do racimo. Un día... E do mesmo lugar chegou a canción, de tan lonxe que poidera mesmo non ser así, que máis da, as cancións valense soas, non precisan de ningún idiota, de ningún espello, de ningún lugar... Ningún lugar... Cecais ahí estivo gardada esta canción, en ningún lugar...

5 comentarios:

  1. Decididamente xa se instalou o outono.

    ResponderEliminar
  2. Não entendi inteiramente, mas há poemas que existem sem música, músicas sem poemas...

    E silêncios que gritam, bem alto!

    Beijoca e bom fim de semana!

    ResponderEliminar
  3. Anónimo5.9.08

    Las horas pasan, pesan lentamente/ vacías de ti, llenas de tu memoria./ Tu ausencia rompe el hilo de mi historia,/
    aísla como un foso este presente,/

    dejándome indefenso e inocente/
    entre la espada aguda de la gloria/
    de haberte amado ayer, y la ilusoria/
    esperanza de amarte eternamente./

    No dirijo mi vida, y el futuro/
    se presenta inseguro, turbio, incierto./
    Me atengo sólo a ti, que no te tienes./

    Me inclino sobre ti, endeble muro/
    de mis lamentaciones: roto, abierto,/
    hendido dique en el que me contienes.

    ResponderEliminar
  4. Encantado Don Ángel, no sabe usted el tiempo que hace que nos conocemos. Por conseguir unas "variaciones críticas" sobre su obra me dieron una paliza en su ciudad (de aquella usted todavía no andaba por aquí). Otro día acababa usted de dejar escrito en la pizarra de un restaurante un poema que llevo de portada en mi movil (llegué tarde)...
    No le digo que seguiremos en contacto porque son raros los días en que la realidad no se viste con palabras suyas. Es una maravilla que tengan internet en la eternidad y que me escriba, aunque sea para recordarme una ausencia. Gracias

    ResponderEliminar
  5. NO SUFRAS MÁS: A NOITE DE SAN XOÁN ACTUALIZADA.

    ResponderEliminar

                       De mi Banco de...              Para que no me olvi...              De Pancho Salmerón           ...