18.3.08

O mar da miña man





Tirei do mar da miña man
o sal que puiden na túa boca
o sal
o sal que puiden na túa boca

Non sei o tempo que pasou
a sede fai reviravoltas
a sede
a sede fai reviravoltas

Unha espera de tardes e leitos sumerxidos
Alguém chama, nalgures sempre hay alguén que chama
E cada vez máis perto, e cada vez máis perto

Tirei do mar da miña man
o sal que puiden na túa boca
o sal
o sal que puiden na túa boca

Non sei o tempo que pasou
a sede fai reviravoltas
a sede
a sede fai reviravoltas

Abre os ollos a modo, unha mirada, un pozo
para encher de palabras a contar tantas cousas
E cada vez máis perto, máis perto cada vez, máis perto

No hay comentarios:

Publicar un comentario

                       De mi Banco de...              Para que no me olvi...              De Pancho Salmerón           ...