27.4.10

minifundio


Vilariño de Conso/Condado



Cóntochos un por un, meus pensamentos, antes de abrires os teus ollos, antes que podas pasear en panorámica sobre eles, sobre o lugar que ocupa cada un deles dentro do plano xeral que me pertence; descríboche o debuxo das voltas que dou facéndome de anacos de tenrura, comprensión, amor, dozura, amistade, humor, paixón… o minifundio de sensacións conectadas por fíos, corredoiras, camiños e regatos… todo o que, acoutando o meu espazo, vai compondo as reviravoltas do meu cerebro, que non se amoldan convinte-mente a tanta concentración parcelaria…

9 comentarios:

  1. Desconcentración parcelaria xa! Viva o minifundio, a liña curva e os camiños estreitos, sombreados de carballos, ervedos e acivros!

    Quero que me devolvan o camiño dos Borrachos!

    ResponderEliminar
  2. E as reviravoltas camiño do Ariño , eu tamén as quero!
    ¡Viva a desconcentración parcelaria! ¡Viva a República!

    ResponderEliminar
  3. Jo! que perfección!

    ResponderEliminar
  4. Gostei muito da foto, que ilustra bem uma paisagem composta de minifúndios, quando cobertos de neve...

    E sim, às vezes o nosso cérebro funciona assim, em pequenas partes que nem sempre vislumbram o todo. :)

    Beijocas!

    ResponderEliminar
  5. A, Teté, non te fixaste que é o debuxo dunha señora enfadada e con peineta ou moño... Non sei qué pensar de tan pouca atención...

    ResponderEliminar
  6. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  7. Precisavas recorrer a um 'debuxo dunha señora enfadada e con peineta ou moño...' para começares a desmontar-te, também...?
    ;)

    ResponderEliminar
  8. O estilo... Fino, fino...

    ResponderEliminar

                       De mi Banco de...              Para que no me olvi...              De Pancho Salmerón           ...