de cantores

Estiven facendo prácticas, é horrible, cada vez identifícome menos ca miña voz, non ten nada que ver o que escoito co que eu imaxino, seguramente sempre foi así, espero sexa que cada vez teño máis imaxinación… Ou a falta de práctica, o certo é que os ensaios van fatal… Por non falar da memoria, vou ter que levar o portátil… E as gafas claro, que si non pa que vou levar o portátil… Unha desfeita, prefiro a miña personaxe virtual que consulta en google e ten todo como ten que ser: por escrito… Menudo ridículo… Xa nin recordo cando falaba de corrido e recordaba algunha letra de algunha canción, si, algunha letra, porque todas xuntas nin pa dios, nunca foi o meu… O papel principal no teatro sempre me pareceu o do apuntador…Bueno, xa está, este ano non vou cantar ao Racimo… Tamén podo dicir que fago unha reportaxe e ocultarme detrás da cámara… Que?, vai saír no faro?, entón? Este ano non hai portuguesas ou que?, é que está acatarrado, si queredes, como moito, unha de Tom Waits… O cachondeo pode ser non virtual… Por cousas así é que a xente suicídase nestas festas… Un lazo, a corda por riba da merda esa que suxeita a banderita da Galiza dos collóns na parede do concello e acabouse: Non canto máis!... Que estas festas vos sexan leves (a todas e a todos os que de cando en vez vos achegades por aquí)…