
Se descalzan los días para pasar de largo sin que nos demos cuenta. Son casi despedidas, casi encuentros -felices pero incómodos- de cuerpos que se miran y que aplazan la cita. Aunque detrás, suelen quedarnos huellas que no son los recuerdos...
O poema é de Luis García Montero, o sentimento: compartido, o día: despois de a arbre: do mar de montederramo
Não sei se entendi inteiramente o poema, mas que os dias passam e deixam marcas para além de recordações, não restam dúvidas... (`_^)
ResponderEliminarBeijinhos!
Não há crítica mas sagaz nem atenta cá tua Teté. Um abraço...
ResponderEliminarEncántame a foto. O poema non o entendín pero... non importa. ¡Adeus!
ResponderEliminar"Aunque detrás,
ResponderEliminarsuelen quedarnos huellas que no son los recuerdos" que bom ás vezes poder girar a cabeza e ve-las
beijos
Pois dalle voltas Gato que os poemas son para matutar... Abrazos!
ResponderEliminarEu son un pouco complicado LM, o día despois de vai pola investidura de Obama, espero que poda ver atrás do mesmo xeito que ti ves. Un abrazo
ResponderEliminar